W jaki sposób trenować elementy, które wymagają poprawy?
W czasie szkolenia „Shoot Faster” bardzo obiecujący, zaangażowany i wyraźnie górujący poziomem nad resztą uczestników strzelec Mikołaj R. zapytał o to jak postępować w sytuacji, w której jeden z elementów warsztatu strzeleckiego wyraźnie odstaje od pozostałych i jest słabym ogniwem. Mam swoją koncepcję na ten temat, jednak mój ogólny poziom strzelecki nie jest poziomem dającym mi prawo do udzielania odpowiedzi na tak specyficzne pytania w sposób autorytarny. Oczywiście mam swoją koncepcję, ale wcale nie mam pewności czy jest ona dobra, uchyliłem się więc od odpowiedzi i postanowiłem odwołać się do autorytetów. Zapytałem kilka osób i najbardziej wyczerpująca odpowiedź przyszła od profesora Kima, jest ona pochodną publikowanej na kanale PSTG.us sesji edukacyjnej „How to practice”.
Jeżeli jakiś element wyraźnie odstaje, to w świetle tego, że możemy skoncentrować się tylko na jednej rzeczy w tym samym czasie powinniśmy postawić sobie cel poprawienia słabego elementu w jasno zdefiniowanym okresie czasu np.: za 4-5 tygodni. W zależności od poziomu, intensywności treningu, doświadczenia czas może się różnić, ale musi być jasno zdefiniowany. We wskazanym okresie koncentrujemy się na tym elemencie i trenujemy po to, by poprawić nasz poziom. Jeżeli np.: nie mamy powtarzalnego dobycia, to trening ukierunkowany na ten element powinien stanowić około 70% objętości treningu, reszta czasu powinna być poświęcana na podtrzymanie pozostałych elementów, szczególnie w obszarze fundamentów.
O wiele ważniejsze od tego ile czasu poświęcamy na doskonalenie jest to jak trenujemy. W treningu ukierunkowanym na doskonalenie musimy uwzględnić 3 obszary: fizyczny, wzrokowy i dokumentowanie pomiarów. Zanim jednak przejdziemy do doskonalenia umiejętności musimy zdać sobie sprawę, że jest nam niezbędna świadomość tego jak powinna prawidłowo być wykonana dana technika i DLACZEGO WŁAŚNIE TAK. Zdefiniowanie celu tylko jako chęć wykonania czegoś szybciej, np: tak szybko jak „Mistrz X”, którego widzieliśmy na Instagramie i którego chcemy naśladować to błąd. Doskonalenia się w fazie eksperymentalnej wymaga wiedzy, świadomości i pracy zarówno w wolnym tempie, tempie startowym jak i na szybkości wykraczającą poza strefę kontrolowaną. W tym zakresie dokumentowanie jest niezbędne i nie ogranicza się ono tylko do zapisywania wyników, czasów, punktów, HF, ale także nagrywania się, bo „oko się samo nie widzi” i bardzo łatwo jest zatracić się w urojeniach na swój własny temat nie mając możliwości opierania się na danych. Ważne jest także, że dane wartościowe to takie, które obejmują wartości jakie możemy osiągnąć „on demand” w dowolnym momencie. Dodatkowym elementem jaki należy notować to aspekt mentalny, poczucie komfortu i osobiste spostrzeżenia dotyczące wykonania.
Podsumowując i odnosząc się do dostępnych metod treningowych można stwierdzić, że zalecaną metodą treningowa przy pracy nad doskonaleniem elementów, które chcemy poprawić, jest metoda induktywna, koncentruje się ona na izolowaniu elementów i stopniowym zwiększaniu poziomu skomplikowania ćwiczeń. Jak zawsze kluczem do skutecznego doskonalenia jest świadome podejście do treningu, które opiera się na jasno określonych celach, rzetelnej analizie własnych działań oraz systematycznym dokumentowaniu postępów. Metoda induktywna, polegająca na izolacji elementów i stopniowym zwiększaniu trudności ćwiczeń, pozwala na efektywne eliminowanie słabych ogniw, jednocześnie wspierając rozwój w pozostałych obszarach. Tylko takie podejście, oparte na wiedzy, systematyczności i pracy nad szczegółami, umożliwia osiągnięcie wyższego poziomu umiejętności i pewności w działaniu.
Przy okazji zapraszam serdecznie każdego na szkolenia z profesorem Kimem, które będą organizowane w tym roku. Wyczerpujące informacje na ten temat tego szkolenia znajdziecie tutaj: Prof. H.Kim — Piotr Bilon IPSC Shooter
Świetne repozytorium wiedzy na temat strzelectwa praktycznego to platforma www.pstg.us, którą oczywiście polecam.